Joejoeeeee daar ben ik weer! Inmiddels twee weken verder en weer een heel stuk dichter bij vertrek!! Vandaag duurt het nog precies twee weken voordat ik het vliegtuig instap en de reis naar Sydney kan beginnen. In de vorige twee blogs heb ik jullie verteld over hoe het plan is ontstaan om Au Pair te worden in Australië en over alle voorbereidingen die ik tot nu toe heb getroffen. Aangezien ik veel positieve reacties heb gehad op de vorige blogs en ik het meeega leuk vind ze te schrijven, leek het me weer tijd voor de volgende! Deze blog zal in het teken staan van afscheid nemenen loslaten, iets wat natuurlijk ook zeker hoort bij zo’n reis en waar ik deze laatste weken veel mee bezig ben.

Het eerste moment van afscheid nemen (of eigenlijk meer ‘afronden’) was anderhalve week geleden bij het inleveren van de definitieve versie van mijn bachelorthesis. Deze bachelorthesis was het laatste nog af te ronden onderdeel van mijn bachelor Pedagogische Wetenschappen. Het is nog even afwachten wat het cijfer gaat worden, maar dat het een voldoende zal zijn staat eigenlijk wel vast na drie deelcijfers rond de 8 ghehehe (natuurlijk mede mogelijk gemaakt door de leukste thesisbuddy Rosan!). Het afscheid van de universiteit zal echter maar tijdelijk zijn, omdat ik na mijn Australië avontuur hoogstwaarschijnlijk weer terug de boeken induik en nog aan de master Orthopedagogiek zal beginnen!

Naast het afronden van mijn bachelor en dus het (tijdelijk) afscheid nemen van de universiteit, heb ik vorige week donderdag mijn laatste ochtend vrijwilligerswerkgehad in het Prinses Máxima Centrum. Helaas waren er die ochtend geen kindjes aanwezig in de speelopvang, maar ach met een gezellige collega vliegt de tijd ook zo voorbij! Verder heb ik die middag voor de laatste keer opgepast bij mijn oppaskidswaar ik al meer dan twee jaar iedere donderdagmiddag kom. We zijn gezellig met z’n allen uiteten geweest waar ik werd verrast door lieve tekeningen, knutsels en cadeautjes. De kinderen hebben van mij alle drie een fotolijstje gekregen met een foto van mij met hen, zodat ze me hopelijk niet zullen vergeten! Natuurlijk is het lastig om van dit soort dingen afscheid te nemen omdat ze onderdeel zijn geworden van mijn leven, maar gelukkig is het allemaal maar tijdelijk en zie ik ze volgend jaar weer!

Vanochtend in de trein besefte ik me dat dat de laatste keer voor vertrek was dat ik naar Utrecht reisde met mijn eigen huissleutel op zak. Aanstaande zaterdag staat namelijk de verhuizingvan de spullen uit mijn kamer in Utrecht op de planning! Ik heb een tijdje geleden via een hospiteeravond een leuke onderhuurster gevonden die de komende paar maanden in mijn kamer zal verblijven. Het voelt best raar om mijn vertrouwde plek ‘af te staan’ aan iemand die ik eigenlijk nauwelijks ken… (de mensen die me een beeeetje kennen zullen weten hoe goed ik ben in dit soort dingen loslaten #not). Maar ach, gelukkig heb ik m’n onderhuurster inmiddels een beetje beter leren kennen en kan ik mijn kamer met een gerust hart achterlaten komende zaterdag!

Deze laatste twee weken staan dus onder andere in het teken van afscheid nemen en dingen loslaten, maar ook voor een overgroot deel in het teken van GENIETEN! Er staan nog veel leuke dingen, dagjes weg en een paar groepslessen bij Olympos op de planning, waar ik ontzettend naar uitkijk. Het is heel fijn om hier deze laatste weken voor vertrek voldoende ruimte voor te hebben en ervan te kunnen genieten. Verder ga ik volgende week eens een begin maken met het inpakken van mijn backpack en ben ik super benieuwd of alles wat ik mee wil nemen daarin gaat passen. Dus mochten jullie nog mega handige inpaktips hebben of tips over dingen die ik wel of niet moet meenemen, dan hoor ik het uiteraard graag!!

Liefs en tot de volgende blog!