Woooww ik zit hier alweer drie maanden en dat betekent dat ik op de helft zit van mijn tijd als Au Pair. Dat gaat ineens bizar snel!! Waar de eerste paar weken nog best langzaam gingen, vliegen de weken nu letterlijk aan me voorbij. Ik heb het zo erg naar m’n zin hier en moet er absoluut nog niet aan denken terug te gaan naar Nederland. Goed teken toch? Er staan nog zoveel leuke dingen, weekendjes weg en weken reizen op de planning, dat ik me nog totaal niet kan voorstellen dat er een moment komt dat ik van alles afscheid moet gaan nemen. Gelukkig hoef ik daar nu nog niet mee bezig te zijn!

Zoals ik in m’n vorige blog schreef ben ik de eerste week van de spring holidays naar Melbourne geweest met vriendinnen. De tweede week had ik de kids drie hele dagen, wat natuurlijk wel lekker vermoeiend is aangezien de kids normaalgesproken naar school/daycare gaan. Maar tegelijkertijd ook heel leuk en fijn om meer tijd met ze door te brengen en meer ruimte en tijd te hebben voor spelletjes, knutselen, kleuren en hele dagen relaxen in de pyjama. Zoals een vakantie hoort te zijn dacht ik zo! Ik werkte die week alleen de dinsdag, woensdag en donderdag, omdat het op maandag Labour day was en m’n hostfamily vanaf donderdagavond een weekend weg ging met vrienden. M’n hostmom had gevraagd of ik de kids die middag naar haar werk zou kunnen brengen zodat zij vanaf daar meteen door kon gaan naar de boerderij waar ze dat weekend zouden verblijven. Geen probleem zou je denken, totdat je beseft dat het werk van moeder midden in het centrum van Sydney is in een meeeeega drukke straat met de smalste parkeergarage ever!! Gelukkig hou ik van dit soort uitdagingen en ben ik inmiddels best goed geworden in het links rijden hier. Echter had ik de binnenstad de afgelopen maanden zorgvuldig kunnen ontwijken, maar daar kwam die donderdag een eind aan.

Het werd een hele ontgroening! Het eerste stuk naar de binnenstad is vrij makkelijk, ondanks dat er veel verschillende banen zijn en je goed op moet letten in welke baan je moet voorsorteren. De grote uitdaging was de echter de tunnel… Dichtbij het centrum van Sydney loopt een soort ingewikkeld gangenstelsel van tunnels waar je honderd richtingen op kunt en je snel beslissingen moet nemen omdat je anders vast zit in een bepaalde baan. Wat een vervelend bijkomend feit is in tunnels is dat google maps stopt met werken omdat er geen verbinding meer kan worden gemaakt en je dus compleet op je eigen richtingsgevoel en wegenkennis wordt aangewezen. Je kunt je voorstellen dat dat best stressvol is als je tijdsdruk voelt, je veilig moet blijven rijden, je de goede weg wilt nemen en je drie kids in de auto hebt die proberen de functie van google maps over te nemen maar niet bepaald op één lijn zitten. Een kleeeeine fout in de tunnel zorgde ervoor dat we op de baan richting de Harbour Bridge belandden, precies niet de richting die we op moesten dus…. ‘At least we’re going over the Harbour Bridge’ was de reactie van Tommy. Daar was ik het absoluut mee eens, want HOE vet is het om zelf over de Harbour Bridge te mogen rijden (en ook weer terug!). Na ons Harbour Bridge avontuur konden we met een weer werkende google maps de goede route vervolgen naar m’n hostmom haar werk. Eenmaal daar belandden we in een super smalle parkeergarage waar ik naar het onderste level moest rijden omdat m’n hostmom daar ook geparkeerd stond. Man wat was ik blij dat ik optijd van huis was vertrokken, want na deze ieeets langere maar avontuurlijke autorit naar het centrum kwamen we precies om drie uur aan en kon ik de kids veilig overdragen aan m’n hostmom. Dit avontuur gaf uiteindelijk echt een mega kick en ik was trots op mezelf dat ik de kids veilig had afgezet en de auto nog helemaal heel was! Ik hoef nu nooit meer bang te zijn dat ik ergens niet kan rijden, want als je in het centrum van Sydney kunt rijden, dan kun je het overal!

Vorige week is de laatste periode van dit schooljaar, term 4, ingegaan. Dit betekent summer uniformsen vanaf nu nog maar zeven weken tot de zomervakantie! Voor Tommy betekent dit ook een nieuw seizoen cricket, dus nog meer naschoolse activiteiten woehoeeee! Afgelopen woensdagmiddag was de eerste training waar ik hem naartoe moest brengen (en uiteraard gaan alle kids dan mee in de auto). Om een idee te geven hoe die woensdagmiddag eruit zag, hierbij een tijdsschema:
15:10 – 15:15 Kids ophalen uit school en rijden naar Gymnastics
15:30 – 16:15 Gymnastics Esther
16:30 – 17:00 Avondeten Tommy en Ned, klaarmaken voor cricket + basketball
17:15 – 17:55 Cricket Tommy
18:00 – 19:00 Basketball Tommy en Ned
Lekker volle middag dus zoals je kunt zien! En als je Au Pair dan ook nog eens verkeerd rijdt en je te laat komt bij je eerste cricket training… Ach ja, we geven google maps maar weer de schuld, want die zorgde ervoor dat we midden in Bondi Junction belandden in de spits terwijl we eigenlijk een paar minuten daar vandaan bij een grasveld moesten zijn. Het is toch wat hè! De donderdag en vrijdag moesten we weer in Bondi Junction zijn (voor de orthodontist dit keer) en toen ging de weg al een heel stuk beter gelukkig. Van fouten maken leer je hè!

Afgelopen weekend ben ik met vier vriendinnen een weekend naar de Blue Mountains geweest. Dat is een prachtig berggebied ten westen van Sydney op zo’n anderhalf uur rijden. We verbleven in een vakantiehuis van de hostfamily van een van m’n vriendinnen, super ideaal! Op zaterdag hebben we de 3,5 uur durende Grand Canyon Walking track gedaan. Het continu naar beneden lopen in de weet dat je al die trappen ook weer op moet aan het einde maakte het zwaaaaar, maar uiteindelijk was het een prachtige hike! Uiteraard hebben we onszelf daarna verwend met veel lekker eten ghehehe. Op zondag hebben we een tour gedaan in de Temple of Baal Cave, een van de vele grotten van de Jenolan Caves. Er bijzonder om zo’n grot eens zelf van binnen te zien. Heerlijk om weer een weekend met vriendinnen te zijn!

Enkele dagen geleden is m’n hostmom begonnen aan de zoektocht naar een nieuwe Au Pair. Best wel gek dat die zoektocht nu al begint terwijl ik nog maar op de helft ben van m’n tijd in dit gezin. Maar dat hoort er natuurlijk bij! Het zal sowieso weer een Nederlandse of Belgische Au Pair worden en ik mag m’n gezin helpen met de zoektocht, meeega leuk!! Hopelijk kan ik aan het eind van mijn Au Pair periode ook nog een of twee weken overlap hebben met de nieuwe Au Pair, zodat ik haar alles kan uitleggen en laten zien. Wat een bijzonder avontuur is het toch eigenlijk!

Hopelijk hebben jullie weer genoten van al m’n verhalen. Ieeeets langer dan normaal deze keer, maar ik wil mijn leuke, avontuurlijke verhalen natuurlijk graag met jullie delen! Hele dikke knuffel vanuit het zonnige Sydney!!